Przeczytałam: Maria Dąbrowska - Pielgrzymka do Warszawy; Najdalsza droga; Nocne spotkanie; Tu zaszła zmiana.

Bardzo podobały mi się Noce i Dnie i Przygody człowieka myślącego Marii Dąbrowskiej, dlatego gdy na Miejskim Regale Książkowym w Galerii Arsenał zobaczyłam książeczkę z opowiadaniami tejże autorki, od razu ją wzięłam.

Źródło: Lubimy Czytać

Najdalsza droga opowiada o ubogiej rodzinie, która mimo przeciwności losu walczy o lepsze jutro.
Trzy pozostałe opowiadania są opisem powojennych przeżyć samej autorki, z których dowiedziałam się, że wydarzenia znajdujące się w Przygodach człowieka myślącego, są doświadczeniami samej autorki. Smutne, trwożliwe, pokazują ile samozaparcia i wewnętrznej siły posiadali ludzie, którzy przetrwali wojnę. Ostatnie opowiadania daje nadzieję na odbudowanie zniszczonej Polski. Dąbrowska nawiązuje tu do: (...) powtarzałam jak śpiew słowa z wiersza "Sen" Mickiewicza (z Byrona): "Tu zaszła zmiana w scenach mojego widzenia"...  i opisuje widok ze swego okna, który zmieniał się na przestrzeni lat. Najpierw widziała zaniedbany, zapomniany i prowizoryczny cmentarz warszawskich powstańców, który następnie został oczyszczony przez młodzież z pobliskiej szkoły, a następnie dokonano ekshumacji i ciała przeniesiono na miejski cmentarz. Obserwowała bawiące się dzieci: Najczęstszym przedmiotem w ręku małych chłopców były drewniane pepesze i rozpylacze. Nawet dziewczynki brały udział w takich zabawach, naśladując zgniłe wycie syreny alarmowej, wybuchy bobmb, ucieczkę do piwnic, itp. Nieraz patrząc na to, myślałam z troską, że nie znikną wojny ze świata, póki dzieci będą się tak bawiły. (...) Niestety zdarzyło mi się słyszeć, jak dziecko zapytywało matkę, czy w sklepie z zabawkami można kupić bombkę atomową.

Ocena: 7/10